1
Yorum
0
Beğeni
0,0
Puan
1385
Okunma
Hazanla sararıp düşen yaprak misali
Sararıp soldu bedenim
Rüzgarın sille-i kudretiyle
Gayr-i ihtiyari mekanlar gezdim
Irmakların serin sularında durmadan ilerledim
Yolunu kaybetmiş ayyaşlar gibi...
Dönüşü var mı ki yeniden başa?
Taptaze yemyeşil halimle güneşin parıldayan ışığında,
Rüzgarın esintisiyle dans etmeye...
Bilmedim kadrini canlı bedenimin nefesini
Gökte yemyeşil örtüyle asumanı süslerken
Yerlerin sararmış örtüsü oldum
Düşünce torağın soğuk koynuna ansızın
Anladım şenlikler, güzellikler muhayyel imiş
Azrail imiş beni dalımdan alan.
Dostlar imiş beni tabutumda ırmaklar gibi sürükleyen.
Ruh imiş rengimden renk alan.
Varsın İhsan bilsin ki bu dem fanidir.
İsteme fani demden ki demler içinde dem bulasın.
Cevap Yaz