2
Yorum
2
Beğeni
0,0
Puan
1464
Okunma
"Parasız Yatılı" şiir serisi sekiz yıl boyunca sıkıntısını çektiğim YİBO’ nun acı meyvesidir. Ne yazdıysam yaşayarak, görerek, hissederek....yazdım. Amacım; bir zamanlar yaşanan bu haksızlıkların unutulmaması ve yanlış eğitim sisteminin düzeltilmesidir...Mazlumların sesi olmak güzel olsa gerek.. veselam...
Biliyor musun anne?
Demir bardaklarda çay içmeyi,
Avuçlarımı birleştirip kana kana su içmeyi,
Ekmeği kemerime sıkıştırıp dışarı çıkarmayı,
ve çoğu zaman aç bir şekilde uyumayı,
Burada öğrendim..
Biliyor musun anne?
Burada iki tip yönetici var,
Biri "emmo" dediğimiz
Önlüklü, zorba yaptırıcılar
diğeri kravatlı, düzgün giyimli,
gardiyan tipli eğitimciler.
Bazen hangisinin başı çektigini
Bilemiyorum anne.
Bildiğim tek şey var;
yüzlerinin gülmediğidir anne.
Biliyor musun anne?
Güneş alçalıp bulutlar kızarınca
Gözlerimi köy yoluna diker,
köy postasının
geçmesini beklerdim.
Kayboluncaya kadar gözlerimi
ayırmadan bakardım anne.
Biliyor musun anne ?
Yüreğimdeki özlemi,
Sarsılmaz şefkatini,
Nasırlı ellerinle yıkadığın
mis kokulu çarsaflara
sarılarak giderdiğimi,
hiç mi hiç unutmadım anne...
Şiirin sahibi
Cevap Yaz