3
Yorum
3
Beğeni
0,0
Puan
1243
Okunma
ayın şavkı vuruyor ağaçlara
ağaçlar suskun, derdini döküyor yıldızlara
gece; kara benizli bir çingene
derlediği rüzgarları bırakıyor avcuma
üşüyor ellerim,
bu poyraz çok bana…
sataşıyor kaldırımlar yine yollara;
gölgeleri kim kapar bu yalnızlıkta
karanlıkta, kopuk kaderler bulamaz yolunu
kesişmiyor düşlerde bile yollarımız onunla…
tükenen sevgiler beliriyor çatılarda
intiharları çok yakınlarda
gece; kara benizli bir çingene
yak diyor bir efkar,
yakıyorum ucunu,
çekiyorum içime
doluyor ciğerlerime/ yüreğime
bu kahreden duman çok bana…
( Dilek KARSLIOĞLU )
Şiirin sahibi
Cevap Yaz