3
Yorum
0
Beğeni
0,0
Puan
2037
Okunma
hüzünlü müzikler çalıyor kemanımda
inleyen bir güfte var, içimde, ruhumda…
yelkovan akrebi sürüklüyor peşinden,
birlikte götürüyorlar ömrümü benden…
acımasız hayat, vuruyor gençliğime
en ağır darbeler iniyor yüreğime yüreğime…
her saniye parçalara ayrılıyorum
zerrelerim saçılıyor akbabaların önüne…
çarmığa gerilmişim yüreğimden
ilk çiviler gelmiş en sevdiklerimden…
sırtımı dönünce dağlara yiğitçe
üzerime devrilmişler haince…
güz vakti, uçurtmaların saatiydi
rüzgarlarımı da çaldılar bir ihmal zamanı...
yanlışlar mevsimi işledim hataları
çok şeyleri götürdü, döndüremedim geriye...
sevdalarım da vardı, öyle içten öyle derinden
yitirdim hepsini, yaşarken öldüğüm an…
gökyüzü kadar engin bir bilge
bir gün sordu; peki umutların nerede?
çocukluğuma sakladım dedim, bulamasın kimseler diye
dedi kaybetme sakın onları, avuturlar seni ağladığın gecelerde.
( Dilek KARSLIOĞLU )
Şiirin sahibi
Cevap Yaz