Hız ve zamandan gidilse
Bulunamaz bir hesaptır benimkisi
Başta iken sonun, sonda iken başın anımsanamayacağı,
Öylesine bir gidiş.
Varılamayan umutların
Düş ve arzuların hesabıdır
Bitmeyen ve hesapladıkça geride birşey kalmayan bir yolun hesabı

Durup toplamına bakıyorum yaşamımın.
Sapsarı toza dönüşmüş,
Paslı demir parçası gibi,
Köflenmiş bir beden görüyorum,
Dipsiz bir yolüstü kuyusunda.

Elime geçirdiğim bir bıçakla
Kazıyorum bütün bedenimi.
Bedenimin sol üst kısmında yeni yeşeren bir filiz görüyorum,
Kelebeklerin yapraklarına konduğu.
Kökü mavi
Dalı mavi
Yaprağı
Yemişi mavi.

Alıp sırtlıyorum bedenimi.
Nereye ve niye gidildiği,çözülemeyen hesaplarda kalan o yola giriyorum
ve zaten yorgunum.

Dokundukça soyulan
Soyuldukça ufalan bedenimi bir çeşme başına indiriyorum.

Islatıp bir mendili, yüzüme sürüyorum
Yüzümde kemiklerim ıslanıyor.
Sırtımı çeşmeye dayıyorum
Bir bedenime bakıyorum,bir çevreme...

Giderek herşey matlaşıyor.

Ağır bir uykuya dalıyorum sonra
Defterin üzerine uzanmış bir çocuk görüyorum rüyamda
Ona doğru yürüyorum.
Yürüdüğüm kadar korku topluyorum yüreğime

Bilinmez bir korku ile defterine eğiliyorum.
Bütün sayfasında zaman ve hızdan, yol hesabını görüyorum.
Birden herşey anlam taşıyor
O çocuktan çeşmeye geliyorum.

Birden ürküyorum
Bedenimdeki filizin solduğunu görüyorum
Bir telaşla su veriyorum çeşmeden.

Masmavi yaprakları oluyor filizin
Filiz rüyamdaki genç kokuyor
Kan ter içinde uyanıyorum uykumdan
Yeniden anlamsızlaşmaya başlıyor herşey
Ve leş kargalar uçuşuyor üzerimizden.

Birden hafifliyor bedenim
Bırakıyorum kendimi,
Sanki bir uçurumdan.
Yanımda yatan çürümüş bedenimin sayıklayışını duyuyorum.
Bundan sonrası hep bu oluyor
Sayıklayışına kulak veriyorum
Hiç birşey anlamıyorum
Yalnızca bir ses,bir ton,bir tını…

x=v*t