Ellerin ter
Bedenin hararet şimdi
Su kaynatıyorsun habire,
Tenindeki rutubet ondan.
Ki mevsim kış
Her yer buz tutmuş

Taş
Toprak
Ağaç
Hava buz.

Yüreğin duygularla dolu
Yoğunluğunu hesaplasan yüreğinin,
Hesaptan yorgunluğuna dem kalmaz.
Sen sussan da yüreğin susmaz artık.
Fırtınadır her mevsim yüreğin
Tehlikedesin nukdettin
Çok geçmeden iki el boğazlayacaksın kendini
On’a kadar saymayı unutup,
İki parmağınla bir mumun alevini söndürür gibi,
Vanasını kapayacaksın nefesinin.
Yazık edeceksin kendine yazık.

en iyisi güzel bir ağaç gölgesi bul kendine
ağaç, dut olsun
gölgesi serin.
hafif bir ıslık gibi mesela
sırt üstü uzanarak ayak ayaküstü,
bir de sigara telendir.
arada bir türkü olsun dilinde
ama diyaframını zorlayacak kadar yürekten oku.
ah nukdettin sen ne kendi başa belasın
dedim ya yazık edeceksin kendine