Çok anlamlı ,ibretlik bir şiir oımuş.Şekil önünden de mükemmel,seslendirmedeki ses tonu temayı vermede etkili olmuş.Biz insanlar evimizi,bedenimizi süslemek için özen gösteriyoruz.Midemizi doyurmada üstümüze yok ama ruhumuzu,yüreğimiizi,beynimizi doyurmada sınıfta kalıyoruz.Veli okula geliyor,çocuğun odası,bilgisayarı var,markalı giysileri var,özel ders de alıyor niye başarısız,niye sorunlu diye hesap soruyor.Bugüne kadar niye gelmediniz diyorum,cevap aynen şöyle:''Benim on tane günüm var çok doluyum,kermeslere,çaylara gidiyorum,babası de çok yoğun ancak farkına vardık.Acaba onca varlığın içinde okuldan gelince güler yüzle karşılanıyor mu,sabah öperek uyandırıyor mu onu sormak lazım.En acısı da babası olmayan ,baba sevgisi görmeyen kız öğrenciler,Değmeyecek,cins adamlara takılıp kalıyorlar.Kötü niyetli kişiler onun bu yarasını kullanıyor.Çok uğraştık okul olarak,polisi,doktoru,idarecisi ama ailelerin ilgisizliği,sevgisizliği yüzünden o kızlar derin acılarla tanışmak zorunda kaldı küçücülk yaşlarında.Ödkeyi,nefreti kuşmakta üstümüze yok ama sevgimizi göstermede çok cimriyiz,sevgisizlik kadar ruhu öldüren bir şey yok hayatta bence.Çiçek bile sevgiule güzelleşiyor.Sevlek dokunmaktır,anne,baba sevgisiyle içten bir öpücük,dokunuş kadar güzel bir şey yok.Ben sevgi doku nir ailede büyüdüm,çok yoksulduk,önkümüzü,kiyaplarımızı sağdan soldan topşardık ama sevgi zenginiydik.Şimdi ben bu mirası oğluma ve öğrencilereme vermeye çalışıyorum.

DENİZCANDAN tarafından 4/24/2012 4:13:38 PM zamanında düzenlenmiştir.