ruhum yorgun gönül bıkkın yürek sağırdı

gözlerin göğsümden aşkı çağırdı





ey toprak yolları tozutan rüzgar

attığımız her adımda hasret var

duymaz mısın sesimi nerede yâr

bir kere kollarıma alsam ne çıkar



günahıyla sevabıyla bu sevda servet

çoğalır erbabıyla bitemez elbet

bitecek hasretin yeter ki sabret

gönüllerde vuslata verilmiş karar



kapansa da gece sensiz gözlerim

gözümü açar açmaz seni özlerim

aldığım her nefese seni gizlerim

sensizlik sessizce karşıma çıkar



günler geçer aylar ile yarışır

kimileri sevdiğine kavuşur

bizde vuslatın gölgesi üşür

hasret gönüllerde köz olur yakar



üşüdükçe bedenler gölgelere sarılır

yıldızlar sessizce ağlasa da yorulur

kararan gökler o an durulur

gözlerimden bulutlar usulca akar



akarken saatler sende duruyor zaman

serde aşk var dizde kalır mı derman

çıksa da bu aşkın katline ferman

aşk ile dolu gözler yoluna bakar



gelir misin diye bakarken yola

efkarlı türküler takılır dile

tenin tenime değmese bile

geçtiğin yollar yar gibi kokar

Tamer TAŞ 23 Nisan 2012