Git Sevgili!
Korkmam ben karanlıklardan…
Elimde kalan yüzünün sıcaklığı aydınlatır yollarımı…
Gözlerinle bakarım aynalara…
Farkına varmaz kimse…
Yüzümde asılı kalır hep gülmelerin…
Git ne olur git!
Kaldıkça daha çok parçalıyorsun içimi…
Varlığın bir çığ gibi düşüyor sensizliğime…
Erteleyemiyorum seni sevmelerimi…
Her an demleniyorsun içimde…

Git Sevgili!
Ardından bir süre bakarım…
O da yetmez belki birkaç gün ağlarım…
Divane olur gezerim çıplak kaldırımlarda…
Uğradığın tüm duraklara el sallarım…
Gördüğüm her kişi sen olsa da yokluğunda…
Biraz da gözüm kapalı yaşarım…
Hayalin gitmez benden deli yangınım… !

Git Sevgili!
Ne olur git!…
Yorma artık sensizliğimi…
Umutlandırma her çırpınışta yere çakılan sevgimi…
Duramadık bir aşk boyu sözümüzde…

Şimdi git!
Uçan martılara bakar gibi izlerim seni…
Avuçlarımda biriken gözyaşlarımı yollarım ardından…
Bana zor gelen hiçbir acı yok!
En çok konuştuğum kadar susarım seni içimden…
Harf harf hece hece silerim sana olan şiirlerimi…


Git Sevgili!
Tüm kapıları kapatırım üzerime… !
Başımı gömerim yastığımın en çukur yerine…!!
Dedim ya zor gelmez bana hiç bir şey…
Sensizlik en çekilmez zorluktur kalbime…
Daha çok sızlatma beni yoruldum…
Kim bilir kaç sensizlik daha sırada…
Dayanabildiğim kadar değildi ki yokluğun…
Şimdi de git!
Git ki yokluğun gerçek olsun!…