Bir VATAN ki, cennet gibi; her şey hazır huzur için.
Bir bela ki, cinnet gibi; düşünelim! neden, niçin?

Dil deyince; şucu, bucu, gözler görmüş düşman, öcü,
Hiç dinmemiş kalpte acı; yanmışız hep için için.

Hep fırtına, kar havası, kalpler olmuş kin yuvası
Sanki dersin kan davası; sonu gelsin artık öçün.

Gülistanda diken biter, her bacadan bir dert tüter,
Dilim der ki; ARTIK YETER! Bembeyaz bir sayfa açın.

Lâik - dinci çirkin yafta, Rahmet birlik ve insafta
Buluşarak aynı safta; bir musluktan şerbet için.

Yaftalayıp dinsiz, dindar, olmayalım düşman, kindar,
Barış olsun bize önder; gönül yapan bir yol seçin.

Millet artık fişlenmesin, kin tarlası işlenmesin,
İntikam da düşlenmesin; öfkelere kefen biçin.

Kaç kez dedik yaza yaza, haksız hapis büyük ezâ,
Keyfe göre olmaz ceza, vasfı belli olsun suçun.

Gönüllere ulaşılsın, kötülükle savaşılsın,
Kinden tepe, dağ aşılsın; tok, halinden bilsin açın.

Önyargıya mezar kazıp, nefse azap edip, ezip,
Milletçe bir destan yazıp, yüreklere umut saçın.

Gönül HAKK´ın nazârgâhı, gel, kirletme bu dergâhı,
Dünya denen güzergâhı, edep ile geçin, göçün...

Mecit Aktürk
15.04.2012 Berlin