Aşk neylesin gönlüme hazan gönlüm viranken,
Yaz değil bahar değil, hep kıştır benim gönlüm,
Aşk sevgi neyler bende dünya yolumda hanken,
Yol yorgunu belim var, o da oldu dört büklüm.

Hazan oldu şu gönlüm, baharla yaz görmeden,
Dert buldum hak yolunda, neler çekti şu beden,
Günden güne dert yaptım zamanı hiç bilmeden,
Şu hazan olmaz olsun, belim oldu dört büklüm.

Bu dünyadan mal aldım yük yükledim sırtıma,
Dökülür hiç durmadan, üstüm başımdan yama,
Yorulmuşum bir baktım, dayandım yolda çama,
Dinlensem de yine de belim oldu dört büklüm.

Çam yarması biriydim, yenik düştüm kadere,
Yüküm var taştan ağır, yükümden düştüm yere,
Yol ver derim, yol vermez geçtiğim coşkun dere,
Ah kader sen ne yaptın belim oldu dört büklüm.

Gönlüm yorgun yormayın, yol giderken siz beni,
Aşk bana mehlem olmaz, daldan koparmam seni,
Yorgunum ben bu yolda, istemem ben sevmeni,
Ah kader güldürmedin, belim oldu dört büklüm.




A.Yüksel Şanlı er
11 Nisan 2012-04-11
Antalya