2
Yorum
2
Beğeni
5,0
Puan
1711
Okunma
Annemi ben, çok erken yaşında tanıdım.
Henüz yirmi birindeydi yüzüme ilk güldüğünde..
Ve
Asla yaşlanabileceğini düşünmedim günün birinde.
O pamuk elleri kaç sahipsiz yarama merhem oldu anlatamam.
Sıcacık avuç içlerinde gizliydi,
Hayatımın adım adım çizgisi..
Yumuşacık omuzlarına dayadığım an başımı,
Ne ağrı kalırdı yaptığım haylazlıklara dair
Ne de bir geçmiş/gelecek kaygısı..
Anneme ben, çok genç yaşta aşık oldum.
Henüz dört yaşındaydım ona ilk çiçek verdiğimde..
Ve
Asla hiçbir çiçeği layık görmedim ben,
O simsiyah saçlı, melek anneme..
Kanayan yarama dokundu mu birde,
Gözümde ne yaş kalırdı
Ne de bir sızı yüzümde..
Annemi ben, çok genç yaşta özledim.
Henüz yirmi birimdeydim ayrı kaldığımda..
Ve
Hiç geçmek bilmedi o on beş ay,
Annemin,
Kokusunun,
Sıcaklığının yokluğunda..
5.0
100% (4)
Şiirin sahibi
Cevap Yaz
