Elest’teki sözüm üzre,
Ol âlemden, dış’a geldim
Teni, rûhu, canı, nezre;
Muhabbet’le, koş’a geldim!

Nütfe iken, canla dolup,
Belli zaman, mihmân kalıp,
Gün dolunca, yolun bulup;
Bir şevkâtli, döş’e geldim!

Gözlenirmiş meğer yolum,
Sekiz kurban, sekiz dalım!
Ebeveyn’de, şükür, çalım;
Şâd eyledim, hoş’a geldim!

Anlaşılmaz dilleri var,
Bir acaip hâlleri var,
Is’sı diken, Gülleri var;
Vurup, bağrım, deş’e geldim!

"Ben"i bildim, doldum "ben"le,
Rûhum, kavga eder tenle!
Nefis, fitne sokar gönle;
Çoğu zaman, tuş’a geldim!

İsterim ki, uyam canla,
Gönderdiği ol hak dinle,
O’nu bilip, olup O’nla;
Doldum, taştım, coş’a geldim!

Seksen idi miladî yıl,
Zûlüm ile savruldu il!
Gülistânda kavruldu Gül;
Şol bir katı kış’a geldim!

Bağ perişân, bağban zâlim,
Budayûben yaprak, dalım,
Dâr’a çekti, dokuz Gül’üm;
Çeşmim pınar, yaş’a geldim!

Şehîd, Gazi, madur, yetim,
Kerpetenle söker etim,
Marmariste ressam(!) kötüm;
Kanlar döktü, faş’a geldim!

ABD’den, emir aldı,
Toplumuma nifâk saldı,
Kanlarımız, tahta yoldu!
Kebâp oldum, şiş’e geldim!

Hebâ etti, beşbin canı,
Ne dini var, ne imânı!
Karıştırdı, sap, samanı;
Dinledikçe, şaş’a geldim!

Bir gün dinsiz, bir gün hoca!
Lâf ederdi, koca koca!
Benzetirdi bulamaca;
Çok yanıldım, düş’e geldim!

Bunda, türlü oyun vardı,
Sanmayın ki, Millet gördü!
Kimi korkak, kimi kördü;
Susamadım, fiş’e geldim!

Yurdum, kara zindân etti,
Kendi, zevkin zevke kattı,
Küllüğümde, keyfe öttü;
Horoz oldu, şaş’a geldim!

Dört yılda vurgunun vurdu,
Paha ağır, yükün sardı!
Marmaris’e Saray kurdu;
Başımı vur, taş’a geldim!

Ozan İlo, gel uzatma,
Diyorlar ki; "Lâf, söz atma,
Herkes bilir, açık etme!"
Ben de; Aman vışş’a geldim!
19.10.2007/03.40