Ey kalbimin gizli-aşk mahzeni !!!
kalb-i niyetimin mavi dili, yedi rengi...
Yüreğimdeki sesleri mi merak ediyorsun ?
Önce yaklaş ,
usulca üfle,
dudaklarımın arasında asılı kalmış tümcelerime...
Tenini dola bedenime
içimdeki sesimi kuşat sesinle...
Razıysan vurulmaya mahsenimdeki kelepçelere,
hapsedildiğin yerde yaşamak istiyorsan benimle özgürce...
Ölümüne...
Sana yakışmaz böylesi bilirim .!
Sen dur önce ben gitmeliyim...
Varlığının kepenklerini indirip .
Sensizliğinde yaşamaya gidiyorum ben yine.
Ve uyandığımda,
Değişen hiçbir şey olmayacak..
Sen hep bana uzak ,
Ben hep sana yasak...
Yada git sen .!
Ben defalarca denedim bırakıp gitmeyi
Ben yapamıyorum beceremiyorum işte.
Öyleyse sen git bu kez olur mu?
Gitti derim sonra gitmek istedi ve gitti.
Hançer saplarım gögsüme tam seni koydugum yere.
Kanım akar ask rengi ve ılık
Seni de akıtırım ve gidersin işte
Başka türlü olmuyor anla ben yapamıyorum.
Öyleyse sen git bu kez olur mu?
İçime gömerim seni belki. . .
Tozlu raflara kaldırırım tıpkı digerleri gibi...
Ama unuturum işte!
Sen ’o’ istedi dersin ben ’o’ istedi derim.
Tesellisi olur gönlümüzün bahaneler.
Senin canın yanıyor benim ruhum acıyor.
Bak ikimize de zararmış git benden diyorum.
Kızma lütfen ben beceremiyorum
Öyleyse sen git bu kez olur mu...?
Ve bir mektup yaz sevgili ...
En afillisinden , en edebsizinden...
Beni unuttuğunu söyle...
Hiç sevmediğini haykır..
Yeminlerinin yalan olduğunu
Sevginin sahte olduğunu vur yüzüme...
Yemin olsun ki;
Bir damla gözyaşı düşmez artık..
Çünkü gittiğin gün
Ayak uçlarında
"Sana"ölmüştüm sevgili...


"Unutma ki; ölenler hiçbir zaman yaşayanlar icin gözyaşı dökemezler..."