(08-05-2009-kadıköy)

Teselli bulmak için, ölümünü, tersine yordum,
Neden acı ve ıstırap diye kendime sordum.
Maksadım, aslâ değil, seni unutmak
Teselli bulmak, belki, kendi, kendimi avutmak.

Geri kalan sen olaydın, benim yerime!
Herkes endişe duyacaktı, saygı ve sevgi ile.
Kızlarından biri torun bakacak, diğeri ise çok uzak,
Allah kurmak istememiş böyle bir tuzak.

Gideceğin yer olsa, olsa bakım eviydi,
Belki sen olacaktın, belki kızların huzursuz,
Bakılacak mıydın acep, yine de kusursuz?
Hissedecektin sevgisizliği, belki, bilmeyecektin olup biteni.

Ulu tanrım her şeyi, önceden düşünmüş bile,
Her ne kadar dünyada çekmişsen çile!
Sen de Onun olmuşun sevgili kulu,
Böylece açılmış olsun Cennetin yolu.