(1997 KADIKÖY)

Bir ümidin peşinden , milyonlar , yıllarca koştu.
Meydanlar inleyip ,caddeler bayraklarla coştu.
Kurnazca sömürüldü , halis dinî duygular ,
Adil düzen cazip geldi , Varoşlar size uydular.

İktidar hırsı ve tutkusu ,gözünüzü karartmış ,
Yoksul çoğunluk oyunu , bir paraya satmış ,
“kanlı mı olur , kansız mı ?” sizin sözünüz .
Takiyye değil , gerçekten budur esas özünüz.

Sizden olan Müslüman , olmayan çıfıt , gavur,!
Yardım için toplanan milyarları iktidar uğruna savur !
Hak, hukuk anlayışınız Kur’ana hiç uymuyor ,
Kur’an bölünmeyin dese de kulaklar duymuyor.

Bir rüya gerçek oldu, koltuklar pek de hoştu .
İktidar olunca başlar zevkten , çoktan sarhoştu
Şaibeli olsa da böyle politik bir durum ,
“Altmış milyon bizimle “ diye yaptınız bir yorum.

Kısa sürede başladı , bölücü , kışkırtıcı söylemler.
Hatta bazı kötü niyet , gösteri, kötü eylemler.
Özlem ve ısrarınız, gelsin ,yüz yıl önceki ŞERİAT ,
Cumhuriyet rejimi de neymiş , kaldırıp da bir tarafa at.

‘’Sert tepkiler gelecek “ alınca böyle bir duyum,
Geri adım atarak dediniz “ yoktur benim sayım- suyum “
Yine içinizden dersiniz “ değişmez benim eski huyum”
Kamu oyuna şikayette ise “ kazılıyor benim kuyum “

Kır ata güvenerek , uzun bir yarışa kalktınız,
İktidarın tadına aç kurtlar gibi baktınız .
Konuştukça vekiller , bataklığa , biraz daha battınız , Denk bütçe diyerek , fakir , fukarayı yaktınız .

İktidar ortağınızdan gelince, dehşetli, son bir kazık ,
Anlaşıldı ki Adil Düzen kandırmaymış, yazık ,çok yazık!
Dense de bütün bu olumsuzluklar ,” REFAH’I bağlamaz “,
YÜCE DİVAN hüküm vermiş , “kendi düşen ağlamaz.”

(Şiirlerime güzel sesiyle değer kattığı için
Güzin hanıma teşekkürler)