Sessiz bir dehlizin dibine uzandı düşlerim…
Siyahın en canalıcı koyuluğunda kayboldum…
Yaz sıcağında buz gibi mermere uzatılmıştı;
Daha dün dertleştiğim güleç yüzlü dostum…
Ne büyük sevdaları dillendirmişti; yaşanası güzelliklerde
Uçurtmaları salıvermişti rüzgarsız gökyüzüne
Balıklara kancasız misinalar atacaktı
Kedileri okşayacak, börtü böceğe sevgi sunacaktı
Bulutlara uzanıp sevgiler yükleyecekti yağmur tanelerine
Güneşle dost olacaktı; ay ile yaren
Gözbebeklerinde fısıldayacaktı güzellikleri herkese…
Sessiz bir dehlizin dibine uzandı düşlerim…
Siyahın en canalıcı koyuluğunda kayboldum…
Yine gülüyor… Buz gibi yaz sıcağında…
Biliyorum;
Meleklerle dostluk kurdu melek yürekli dostum
Fakat ben üşüyorum…
Sıcak bedenimde kanım dolaşırken
Siyah bir dehlizin dibindeymiş gibi üşüyorum;
Dostum; buz gibi mermerde sımsıcak gülümserken…
Elveda diyemeden uçup gitti fani alemden bâki aleme…
Ah be dostum…
Güzellikler kısa sürer hüzünler uzun…
Ben şimdi hüzünlere bulandım artık, güzellikler öldü
Sen…
Öylece mutlu şekilde yatarken upuzun…


Metin Kaya İLHAN
Faroz
TRABZON