çoğ zaman
o kadar kolay olmayacak
hiç görmediğin pencereden görünen yolun
gittiği yere seni de götürmesini dilemek



hava her seferinde soğuk
titrediğinde nefesin
titrer dizlerin de
duymazsın karıştırıdığın çayın
bardağına çarpan kaşığın sesini
yol bir korkudur aslında
hayali cihan eden bir kâbus




durarak gitmek
hayata değmeden
yağlı bir kaydıraktan düşer gibi yani
kusursuzluk
işte bundan ucuz bugünlerde
yolcu diye bir yalan
işte bundan uyduruldu
bir türlü yol olamadığımızdan



duma duma dum



biz de her kusursuz gibi ölürüz aslında
pürüpak cism-i beşeriyyelerimiz
sonsuz teyemmüme fit
tüm kusurlarımızla.
oysa biz de korkardık topraktan
sürtünmekten
sürgünden
bir otun filizine yüklediğimiz sonsuz mana
bir biz iken
yalan




görmediğimiz bir pencereden görünen yol
gider durur da durmadan
biz pencereye yaklaşmıyorsak
gerçeğe bakmaya utandığımızdan
korkuyoruz ya en çok yoldan
tırnağı olan
önce kendi mezarını kazdığından