Kıyamet nasıl koptu;
Gördün ya…
İlkin kıtlık geldi,
Ot yedi insanlar bir /bir.
O günde
Ne gurur kalmıştı/ ne kibir.

Sürüler gibiydiler/vahşi
Kapış kapıştı o ot yiyiş…
Ne tiksinmeleri vardı,
Ne irkiliş.

ll
Gördün işte..
Kıyametin koptuğu o günde;
Ot ta bitti sonunda.
Dayanır mı onca kapışmaya.

lll
Sonunda bir beyaz nûr;
Cami kubbesine benzer biçimde…
Bir nûr ki,
Şeffaf, süt beyazındaydı,
Kuşattı, kavim/kavim insanları.
Gördün ya…
Senden olanlar, hep yanındaydı.

lV
Ne evler yıkıldı,
Ne yer yerinden oynadı…
Sadece açlık ve esaret vardı…


Mümkün mü o nûru delip dışarı çıkmak…
Sünger gibi esnek, yumuşaktı
Ancak çelikten de dayanıklı.
Kıskıvrak yakalanmıştı/ tüm insanlar…
Yanlarında yalnız günah ve sevapları var.

V

Gördün…
Dümdüz bir yoldan giderken
Yıllar önce ölmüş Mevlevileri
Nasılda dipdiriydiler
Güleç güleçti yüzleri
Apak nurluydu tenleri

Kimi nöbette kimi uykuda
Nur içinde nur yüz benleri
Ne bedenleri yıpranmış
Ne soğumuş tenleri.

Vl
Rehberin verdiği cevaplar haklı
Tabii ya…
Henüz dünya ile bitmedi işin
Her şeyin bir vakti var.
Unuttun mu?
İzin çıkarsa ilâhi çevrelerden
Ancak yükselir dualar gönüllerden
İlmin büyüğü sabırdı hani…
Hay hak…
Her olay/ ilahi bir kanuna bağlı.
Muharrik bir kuvvet olmazsa,
Deprenir mi hiç tabiat…
‘Allah dilemedikçe siz dileyemezsiniz.’
Her şey, başka bir şeye bağlı.

Vll
Kısa, hafif meyilli çıkışı
Nereye vardırmıştın
Unuttun bazı şeyleri değil mi?
Ama hatırlıyorsun
O çetin dik eğimi
Ve bir meyveden yediğini.
Ne kadar da lezzetliydi.

Vlll
Daha sonra,
Doksan dereceyle indiğin o kuyu…
Ve
Üzerine dökülen sicim gibi suyu
Kıvrım kıvrım inmiştin en derine
Hızlı bir inişle varmıştın yerine.
Nâfiz vardı…
Hidâyet vardı, değil mi?
Daha çok çalışman istenmedi mi



lX
Üzülme her şeyin vakti var azizim.
Allah hangi yarattığını terk etti.
Sen yolunda devamla çalış…
En çok da sabretmeye alış.

Gün gelir razı olduğunu söyler
Hakk
Sen onu seviyorsun ya
O da seni seviyor mutlak.
Gül bedenin doğruya hizmetle solsun.
Maksadınla çaban Hakk için olsun.

Yeter…
Yalvarmaların umutsuzca olmasın…
Kimin niyeti kötüye ise
Ebeden vuslat bulmasın.

X
Ne bu hal böyle…
Yağan her damla yağmur gözyaşın sanki.
Gönlün de rahmetle dolu olsun,
Başın gibi.

Xl
Gördün ya…
Kıyamet nasılda koptu.
Hakk katında gazap değil;
Rahmet çoktu.

Hacı Ali bayram
1977 / Sarayönü