Her ayrılık yeni bir başlangıçtır aslında
Sevdiğiniz insanlar sizi bırakıp gidiyorsa
Sakın üzülüp yas tutmayın arkalarından
Uğruna ömrünüzü adadığınız sevdiğiniz

Kim olursa olsun bir hiç uğruna gidiyorsa
Hiç kimse için üzülüp ağlamaya deymez
Onun için canınızı feda ettiğiniz o insan
Eğerki sizi gerçekten sevseydi gitmezdi

Giden gitmeyi seçtiyse sakın üzülmeyin
Bırakın gitmek istediği her neresi varsa
İstediği yere kadar gitsin sokaklar onun
Nereye kadar giderse gitsin sevdiğiniz

Elbet bir gün gelip size geri dönecektir
Zamanla acılar yaşadıkça yaşantısında
Değerinizi öylesine çok anlayacaktırki
Gözleri sizden başkasını görmeyecektir

Ve göstermiş olduğunuz merhametiniz
Ona öylesine hayat dersi verecektir ki
Zamanla ibretlik yaşam hikayesi olacak
Kimin kapısına gidip sığınsa tüm kapılar

Birer birer yüzüne kapanacak sessizce
Geceler boyu düşünecek ben ne yaptım
Kimin kalbini kırdım istemeyerekte olsa
Ve bir an gelecek bana yaşattığın acıyı

Sende yaşayınca gerçekleri göreceksin
Sen gittikten sonra inan hiç üzülmedim
Sadece kaderime ağladım bu nasıl kader
Bu nasıl acımasız hayattır ki anlamadım

Beni her gün azar azar yiyip bitiriyorlar
Ayrılık çanları çalmaya başladı herzaman
Artık sayende yaşadığım hiç bir ayrılığın
Ardından ağlamıyorum ayrılıklara alıştım

Ve acılara gögüs germeyi öğrettin bana
Artık ne seni nede kendimi düşünüyorum
Hayat denilen bu yalan vefasız Dünyada
Yaşanacak ne varsa tam gaz yaşıyorum

Benim güzeller güzeli gül kokulu kadınım
Sana bakmaya dokunmaya kıyamıyorum
Ne zaman tenim tenine deyse bitiyorum
Yok oluşları yaşıyorum o sıcacık kalbinde.

Ufuk Güney