Adını anarken daldım düşlere,
Gözünden gözüme ,yaş düştü anne.
Giderken,baharımı saldın kışlara,
Bir kelam etmeden gittin be anne…

Hasta yatağında solgunken yüzün,
“Baban çağırıyor”! diyorken özün,
Elveda gözlerde, yürekte sözün,
Bir veda etmeden, gittin be anne…

Saçının telinden salıncak kurdun,
Ağzındaki lokmayla karnım doyurdun.
Ağladım, yüzümü kedere boğdun,
Elini öpmeden gittin be anne…

Yüreğim yanar, sensiz boynum bükülür,
Gözlerimden kanlı yaşlar dökülür,
Sensiz bayram kara olur süzülür,
Hasret alnımıza yazılmış anne…



On beş nisan geldi çattı, ne çare,
Azrail evimize, girdi bi çare,
Dilimden bir selam alıp da kaçtı,
Babama selamı mı söyle be anne…

Ahlatındır , kara toprak saracak,
Evin barkın hep gözünde kalacak,
Dostların da cenazeni yuyacak,
Şimdi öz yurdunda garipsin anne…

Babamdan sonra oldun bize bir çınar,
Gözyaşların her gün oldu tarumar,
Ak ellerin Kur’an-ı sardığı zaman,
Ayet ayet seni uğurluyor be anne…


Resulullah sana şefaat eylesin,
Rahmetinle sarsın Ulu Yaradan.
Fatıma, anamıza komşu olasın,
Cennet bahçesinde , babamla gezin be anne…

Birgül OTLU 15.04. 2011 AHLAT

( 15.04.2010*15.04.2011 )
BUGÜN ANNEMIN ÖLÜM YILDÖNÜMÜ