3
Yorum
5
Beğeni
5,0
Puan
1137
Okunma
Gün !
henüz uyku mahmuru
yılların gıybetine kapılarını örterken
kör aynaların tülbentine mâtem çalmış
bir tarih ağlıyordu
Oysa !
Kim demişti yaşam süt liman
duyguları pörsümüş takvim yaprakları
ruhu yanmışçasına gün öğütürken
yedi düvelden kalkan söz zerreleri
vurdum duymaz yapmış kâinattaki serkeşan insanları
Ki bilirdik ,
Ardımızda hazır
Ürkek gölgeler geçerdi üzerimizden
Ve hiç kırılmazdı kâder denilen yazgı kabuğu
Bizse ,
Hz Âdem ve Hz Havvâ’dan beri
Cebelelleştik nefsimizle
Bildik ki,
Ruhlarımız ömrün üvey evlatları
Bedenlerimiz ise toprak ana
Ve biz yetimleriydik
/.../
Gönül Aydemir Adıgüzel
5.0
100% (5)
Cevap Yaz