Hiçbir zaman neşeli, yazmadı bu kalemim,
Acıyı biriktirip yuttum bal niyetine,
Aylar yıllara döndü, azalmadı elemim,
Acılar biriktirip, yuttum bal niyetine.

Neşeyi bilmiyorum, nasıl neşe yazayım?
Kendimden başkasına neden? Nasıl kızayım?
Her akşam duadayım, bir an önce sızayım,
Acılar biriktirip, yuttum bal niyetine.

Olumsuz düşünceler, bırakmadı peşimi,
Yıllardır sıka, sıka hep çürüttüm dişimi,
Bir gün ağız tadıyla, yiyemedim aşımı,
Acılar biriktirip, yuttum bal niyetine.

Dertler bir katar gibi, geldiler hep peş beşe,
Derdimi diyemedim, dostlarıma ve eşe,
Azalmadı çırpındım durdum boşa,
Acılar biriktirip, yuttum bal niyetine.

Coşkun aktı gözyaşım, durulmadı, durmadı,
Dost sandığım dostlarım! Bir gün halim sormadı,
Gördüğüm kötü düşü kimse hayra yormadı,
Acılar biriktirip, yuttum bal niyetine

Oğuzsoylum, bir kulum,, ömrümce çektim cefa,
Ömür denen sürede süremedim hiç sefa,
Bulamadım kullarda ne dostluk? Ne de vefa,
Acılar biriktirip, yuttum bal niyetine.

20 Mart 2012 Salı