Susturmak için içimdeki kışı, baharımı ağlattım bu gece.
Daha fazla gücenmesin diye, bakamadığım yüzüne tebessüm de yükledim.
Fayda etmedi :(
Tutamadım kendimi, pişmanlığımı yaza anlattım.
Yaz, öfkelendi yaramı daha da acıttı sıcağıyla.
Sonbaharı ortak edeyim dedim hüznüme,
Çevirdi yüzünü, masumane bir bakış fırlattı yüzüme.
Umarsız soldurdu yapraklarını ağaçların sonra.
Lakin sindiremedim içime baharımın göz yaşlarını.
Mahçup bi suratla kışa gittim.
"Sussun artık baharım, ağlaması gereken sensin"" dedim.
Ve daldım aniden uyku yolculuğuma.
İndiğimde son durakta, gördüm ki;
Yaz, cehenneme dönmüş, buzullara çatıyor.
Sonbahar, boynunu bükmüş, ne yapacak bilmiyor.
Kış, aynı kalleşliğiyle pusuya yatmış gülüyor.
Baharımsa, kan gözlerle, hala hiç durmadan ağlıyor....

............................YUNUS HORUZ.................. 27/03/2012