Sen gittin ya Anne
Yalnız ben değil, düşlerim de öksüz kaldı
Sen gittin ya Anne
Gülüm soldu, gülüşlerim yarım kaldı.
Gittin ya sen Anne
Ruhumu bedenimi, tarif edilemez bir korku sardı.
Ben karanlık nedir bilmezdim sen varken, biliyor musun Anne?
Ya şimdi…
Güneşe bile baksam gözlerim kamaşmıyor artık
Işığı söndü senden sonra onun bile.
Biliyor musun sen Anne?
Ateşe dokunsam, yakmıyor, acıtmıyor
Yokluğunun yaktığı, acıttığı kadar
Biliyor musun Anne?
Sen varken, ben çok kalabalıkmışım senle
Ya şimdi..
Çok yalnızım, çok yalnızım Anne.
Neden, neden Anne
Gitmek için neden yanlış zamanı seçtin?
Neden, neden Anne
Beni bunca çirkefliğe bulanmış dünyada bir başıma koyup gittin?
Biraz olsun beni düşünmedin mi Anne,
Ben sensiz nasıl yaşarım,
Senin boşluğunu neyle, kiminle kapatırım?
Biliyorum Anne sen yoksun
Ama biliyorum Anne beni duyuyorsun.
Ve biliyorum ki; sen de orada, benim burada ağladığım kadar ağlıyorsun.
Biliyorum Anne sen de beni özlüyorsun
Ama ne olur söyle,
Söyle neden Anne,
Bir tanen seni bu kadar severken ve özlerken
Sen hala neden bir tanene gelmiyorsun?
Gittiğin yer bu kadar mı uzak?
Yeter artık, gel Anne.
Annem, kabullenemesem de, biliyorum, sen artık yoksun, gelmeyeceksin
Sen gelmesen de ben seni hep bekleyeceğim.
Belki sen bana gelmeyeceksin ama, emin ol ki; Anne, bir gün ben, bekle ben sana geleceğim.
..................YUNUS HORUZ.............