Ah be bi’tanem!
Sen de olmasan diyorum,
umutsuz bir mevsime savurur ayaklarım halsizliğimi.
Sevdasız bir iklimde körelir düşlerim,
uyur huzurum,
gönlüm hüzünleri giyer
ve üşütür yokluğun,
kavurur hasretin...
Geceler ömrümün baş ucunda nöbet tutarken
gündüzlerim suçlu misali tutuklanır.

Sessizlikteyken gökyüzüm,
bulutlarla oynaşır güneş.
Işıklar karanlıkla dost olur.
Sensizlik namına dökülür tüm anlamlar,
dilim ansızın susar,
fikrim yaşlanır,
kırışır bakışlarım
ve bedenim,
çöllerde kayıp misali ellerine susar.
Ben erirken hasretinde,
dokunuşlar seraplara dalar.

Ah be baharım!
Sen de olmasan diyorum,
peşinde yiter sözcüklerim,
peşine düşer bedensiz ruhum.
İşte bu yüzden,
doğum günün kutlu olsun demiyorum.
İYİ Kİ VARSIN diyorum

Her bir var oluş yıldönümü,
ağır ağır yaklaştır bizleri aslında, yok oluş gününe
ve her yok oluş başlangıcıdır yeni hüzünlerin.
Ben
işte tam da bu yüzden,
doğum günün kutlu olsun demiyorum.
İYİ Kİ VARSIN diyorum.

Ah be bi’tanem!
Bir de anlatabilsem diyorum,
beni sen yapan cümlelerimi.

Sonsuzum benim,
doğum günün kutlu olsun demiyorum.
İYİ Kİ DOĞDUN,
İYİ Kİ SENİ GÖRDÜM diyorum.

Son sözüm benim,
SENİ SEVİYORUM,SENİ SEVİYORUM, SENİ SEVİYORUM....