24
Yorum
11
Beğeni
4,9
Puan
2186
Okunma
Hani derler ya
Bir varmış bir yokmuş
Biz de bir vardık bir yok olduk işte.
Masalların sonu iyi biterdi ama
Bizimkisi hüsran oldu işte.
Her masal gibi tesadüfdü karşılaşmamız
Sen bir el oğlu bense bir garip çoban yıldızı.
Sen yolunu kaybetmiş dolaşırken ormanda
Gözlerin beni buldu bir anda.
Ben yolunu kaybedenlere ışık
Sense o ışığa aşık.
El oğlu hırçın
El oğlu kaba
El oğlu nankör
Çoban yıldızı narin, çoban yıldızı nazlı..
Dur dedi çoban yıldızı incitme el oğlu
Söndürme bu parlayan yıldızı.
El oğlu dinlemedi kulakları sağır
O nice yolları yalnız aşıp da gelmiş ışıksız gözleri kör
Yaraları derin yeni yaralara alışkın
Susmadı çağladı da çağladı bir çağlayan oldu
Çoban yıldızı sustu her gün ışığı biraz daha pustu.
El oğlu masalın sonunu yazıyordu bilmedi
Ağzı canavara döndü alev saçtı gün be gün
Yaktı ortalığı, ay yandı yıldızlar yandı güneş yandı
Çoban yıldızı boynunu büktü o aleve kendini attı
Bu masal da burda bitti.
Ayvazım DENİZ
5.0
94% (15)
4.0
6% (1)
Şiirin sahibi
Cevap Yaz