5
Yorum
4
Beğeni
5,0
Puan
2946
Okunma
uyanırken doğa, insanoğlu uyumakta
bir ağaç meyvesine karşılık, yürekleri harcamakta
arı çiçekle, güneş doğa ile sevişirken
ademoğlu birbirini yemekte
anlatmak boşuna, söylemler hep boş
almıyor artık üstüne bir fiske, dolmuş zihin kutusu
aynı dil, aynı kültür, işe yaramazken muhabbet bağında
dans ediyor kelebek yaprağın kucağında
çıldırmak içten değil uyanan doğayı seyrederken
bir nefes ayrılık, bir acı sözde sallanırken
anlatmak değil kaygım, yanlış anlaşılırken
uyan ey ademoğlu henüz bahar gülerken
Nilgün Kurt
5.0
100% (5)
Cevap Yaz
