Bugün düğünümüz var anne
Gel sende mezarımın başına
Yasla toprağa yüzünü
Kekik kokuyorsun değil mi yine anne
Haydi dokun toprağıma
Al avuçlarına toprağımı
Savur rüzgârlarıma ruhumu
Dokun bak dokun
Okşa saçlarımı yine
Saçlarıma sürdüğün kına
Daha kurumadı kurumadı anne

Toprağıma ne yağmurlar yağdı
Ne güneşler doğdu ve battı
Ne karlar örttü üstümü de
Sıcak güneş kavurdu da toprağımı
Kucağındaki gibi
Isınmadım
Isınamadım be anne
Şunu bil anne
Her kış
Yağmurlarla gelişini bekledim
Gözlerinden dökülen
Bir damla yaş gibi
Bu toprağımı ıslatmadı anne

Bak gör anne yalnız değilim
Sıra sıra dizilen şu koçyiğitler var ya
Erzurum’lusu Gaziantepli’si Malatya’lısı
Anadolunun dört bir yanından geldiler
Şahadet şerbetinden içtiler
Yalnız değiliz anne
Hani bir sözümüz vardı
Unuttun mu yoksa
Hani ağlamayacaktın
Ağıtlar yakmayacaktın ardımdan
Şu dağlardaki yeşili
Görüyor musun
Açan çiçekleri
Uçuşan kuşları
Ya şu oynayan koşuşan çocukları
İşte bunlar senin eserin anne
Senin eserin
Saçının bir telini
Hiç bir şeye değişmem
Değişmem anne
Hakkını helal et
Helal et anne !..


Celal Keklikçi