Ağaçlar uğulduyor hafif hafif,
sanki sevgimizi tartışır gibi.
Serin serin esen bir rüzgar var,
sessizce dokunuyor gözlerime,
aslında bir ben yalnızım bir de göl,
ben suskun, göl durgun,
o durgun göle bakarken,
dalıyorum suskun ben.
sevdiğim aklıma geliyor, yani sen..!

bir kuş sesiyle irkiliyorum,
usulca dönüyorum kuşun olduğu yöne,
ürkütmeden seyrediyorum, sessizce
ama az sonra uçup gidiyor kuş.
Arkasından bakıyorum kaybolana dek,
baka kalıyorum sessizce,
sonra tekrar yalnızım, gölle beraber.
Yalnız aklımda sen, yüreğimde,
gözlerimde, hayallerimde, hep sen..!

rüzgar alıp götürüyor sanki,
sana olan umutlarımı, hayallerimi,
üşür gibi oluyorum, titretiyor birde
senden uzak yüreğimde, gözlerimde,
dalıp gidiyor, batıp gidiyor,
yürek sıcaklığında hayallerim,
gölden daha derin hislerim,
rüzgardan daha serin şimdi yüreğim,
yoksun..!
belkide olmayacaksın, hiç sen..!


Serdar Coşkun...