Senden nefret ediyorum..,
dedi bir gün bana.
Sen..!,
Kalbini dinlemeyi,
mutlu olmayı,
ne istediğini,
hatta sevmeyi,
bilmiyorsun dedi.

Biraz olsun kendini,
geleceğini düşün,
kalbinin sesini dinle,
öğren bunu artık,
korkak olma dedi.

Aşktan,
mutluluktan,
korkuyorsun sen,
sevmeyi bilmiyorsun,
anlamıyorsun dedi.

Sil. Sil. Sil...! dedi.

Sil at kafandakileri,
yüreğindekileri,
belki o zaman daha kolay olur,
ama sen korkuyorsun dedi.

Sen beni yıktın,
bana ve kalbime ulaştın,
beni benden aldın,
haberin yok mu dedi.

Kalbimle kafam aynı şeyleri,
hissetmiyor,
söylemiyor,
bilmiyorum sensiz ne yaparım
ama beni unut derken,

Ben de ona;
"Seni Seviyorum" dedim.
içimden...

kendim bile duyamadım,
yüreğimdeki o fısıltıyı,
dondum kaldım,
yüreğim buz kesti,
sustum...
susarak bekledim,
susayarak özledim,
Güneşim olsun istedim,
yağmurum,
baharım belki de,
umut ettim,
anladım...!
Anladım ama artık çok geçti,
Çünkü O kafasındakini seçti,
Bense,
yüreğimdeki buzullarla
ısınıyorum hala...
itiraf ediyorum ama,
bunu kendime tarif edemiyorum,
tarifi yok bunun,
arifi olamayınca yüreğimin...

Serdar Coşkun...