48
Yorum
21
Beğeni
5,0
Puan
1959
Okunma

Ey Dağ!
Ellerimde, gökkuşağının tüm renkleri
En neşeli çiçekler, eteklerimde
Mor sümbüller, salkım salkım
Yağmurdan sonra ki toprak kokusu nefesim
Yıldızlı kalbim harlanır ateşle
Ve ayaklarım çıplak
Koşarım kollarına her seferinde
Dağın başı dumanlı yine
Kutuptan esen rüzgar soğuk
Çığını yuvarlamaya hazır kar
Ormanın acımasız sesizliğinde ses
Doruklarında yaşadığım sevda!
Ansısın esen rüzgar, kundaklar sevinci
Gözyaşlarımla nemlenir, toprak
Ölü ışıltılar saçar ruhuma gökyüzü
Hergün biraz daha kuş olmak isterim
Uçmak, kurtulmak tutsaklığından
Ey dağ!
Güneşin doğmuyor, artık sabahlarıma
Sarmalanmış sarmaşıkları sök kökünden
Gagalayan kuşlarını, çek üstümden
Al yanına, demir grisi yalnızlığını
Savur küllerini eteklerine
Simsiyah çiçekleri ek zirvelerine
Bırak beni benimle
Ve soluyorum, havada bitişi
Yaralanmış bakarım, gözlerine
Titrek, korkak, avuntusuz yüreğim
5.0
100% (38)