Ölü toprağı gözlerimde hüzün çiçekleri açıyor..
Umutsuzluğum yalnızlığa açılan uzun bir koridor
Yokluğuna direnmek çok zor ümitlerim benden kaçıyor Sensizliğin ortasındayım göğsüme mızraklar batıyor Ölü toprağı gözlerimde hüzün çiçekleri açıyor.. Yanımdan bir çocuk geçiyor gölgesi mahçupça küsüyor Zalim bir cellat var içimde,içimi doğruyor kesiyor Kuzeyden serince buz gibi hoyratça bir rüzgar esiyor Ölü toprağı gözlerimde hüzün çiçekleri açıyor.. Art arda sıralı bulutlar hicran gam keder şarkısında Alev topu şimşekleri var göğün kıpkızıl hırkasında Gökyüzü alaca karanlık bir yağmur var ki arkasında Ölü toprağı gözlerimde hüzün çiçekleri açıyor.. Bülbüllerim sus pus ötmüyor gonca devşirmeyen bağlarda Sesim çığlığım ümitlerim çarpışıyor uzak dağlarda Garip çocukluğum oturmuş yavan mutsuzluğa ağlarda Ölü toprağı gözlerimde hüzün çiçekleri açıyor.. Zincir halkalara bölünmüş parça parça sudaki resmim Çukurları açılmış mezar taşlarına yazılmış ismim Günden güne bezgin sensizlik ateşiyle eriyor cismim Ölü toprağı gözlerimde hüzün çiçekleri açıyor.. Yokluğunun kurşunlarıyla azdıkça kalbimdeki yara Kaşı çatallaşmış yüzümde ne mutluluk ne neşe ara İzdüşümüyle bakışlarım gidiyor meçhul uzaklara Ölü toprağı gözlerimde hüzün çiçekleri açıyor.. Şair:İsmail Kurt 17.03.2012 |