Siyah bir aşkmış bu,beyazdan çalınmış
Durmamış yerinde,yaşamak için geç kalınmış
Varlığını unutmuş özünde,öylesi sabırsızmış
Bilmemiş yaradanı,tuz buz olup saçılmış

Soğutulmuş ifadesinde,hiç yumuşamış
Gitmekmiş istediği,koruyanı,saklayanı umursamamış
Üzmüş,üzülmemiş,doğduğu gönülde alışamamış
Yenik düşmüş kendine,sahibine ulaşamımış
Bulmamış şifasını sevgide,reçetesiz hastalanmış

Papatya falları misali,kendinden azaltmış
Her sevgilide yenilenememiş,soldurduğunda sararmış
İşine gelmediği sevilişlerde,sevmeyip kovarmış
Kırılıp döküldüğünde narin kalbi,güya
Gözlerinin esirliğindeki,masum tutkalıyla onarmış

Sahicilik oyununu,ağına düşenlere oynarmış
Bir de mutluluklarını,sömürdüğü kalplerde yaşarmış
Adem ile Havva’dan bu yana
Hem çok can yakmış,hem de çok canda yanarmış

Efsanelerin,mitojilerin hamına karışmış
Büyülü sözlerin,şiirlerin mürekkebine bulanmış
Akılları durdurmuş,sonsuz sürecek sanılmış
Adını ağzına alanlar,adıyla sonu kadar yanılmış

Ziya Karakoyun