1
Yorum
0
Beğeni
0,0
Puan
1081
Okunma
Hazan
Buz kesti yaprakta sallanan ecel
Mis gibi kokular, düştü toprağa
Gönüldeki bendi, devirmeden sel
Damlalar dönmesin sakın sağnağa…
Düşer en son yaprak gönül dalından
Kurtaramaz gönlü aşk rüzgarından
Sürüklenir gider meçhule doğru
Medet umar aşkın kör insafından
Sararmadan düşmez yaprak toprağa
Yemyeşil düşmüşse yazık yaprağa
Sıçrayan her ömrü yakalar kader
İnsafsızdır zaman yok ağlamağa
Toprağa değince anlar gerçeği
Okur sayfalarda tüm geleceği
Ufacık bir fiske alır çöpçüden
Ömrüne tutarlar, hayat merceği
İncelerler ömrü, inceden ince
Bitmez mi ömürler vakti gelince
Güneş batmasa da hep gece olur
Gönüldeki göze perde inince
Kaybolur geçmişte ufuk çizgisi
Göz önüne gelir bütün mazisi
Hazanı hisseder ömür derinden
Hüzün galip gelir, budur yazgısı
15/10/2007
Necati ŞİMŞEK
Ankara
Cevap Yaz