Çok kötü bir izi de kalsa, tarihe kendi açımdan not düşmek için bu şiirimi kaleme aldım. Memleketimizin başı sağ olsun, Mübarek Bayramı bize zehir edenlere de lanet olsun...
Paylaşımımdır...

Kör Mermi (Mehmedime)

Kör mermi çıktı gitti, dokununca tetiğe,
Sesler ile yarıştı, hız aldı yiv-set’inden.
Buz gibi namlu yandı, döndü sıcak çeliğe,
Sırtından girdi gitti, geçti onca kemikten.

“Allah” lafı ağzından, son çıkan cümle oldu,
Kan beynine sıçradı, sonra gözüne doldu,
Kanlı gözler sırayla gördü geçmiş yılları,
Bildiği en güzel şey, sonunda gerçek oldu…

Bıraktı çocukluğu, öte itti gençliği,
Şurada ne kalmıştı bitmişti askerliği,
Damlaya dönen kanı, gözden gönüle aktı,
Göz önüne gelince kundakta ki bebeği…

Ne yapar nazlı yari, onsuz mu yaşayacak,
Kim sarar bedenini, kimler kucaklayacak,
Emzikli çocuğuna baban şehittir derken,
Büyüdükçe Mehmedin yerini dolduracak…

Anası gururludur, şehit vermiş vatana,
Babası dik ve mağrur, bakar şehit yatana,
Memleket yasa girmiş, kanlı yaşlar döküyor,
Lanet olsun vatanı, üç kuruşa satana…

Kırmızı bayrağımız örtülüyor üstüne,
Sırayla her bir insan kapanır örtüsüne,
Mekanı cennet olan, şehidime ağlıyor,
Herkes destan yazıyor, katıyor türküsüne…

Unutulmaz bu günler, gelip geçse de inan,
Kör kurşun kahpelerden daha imanlı inan,
Bu topraklar atamın kanlarıyla sulandı,
Tümüyle kırmızıya yeniden boyar inan…

Kırmızıya boyanan toprak üstüne hilal,
Yıldızı öne katıp, yine bulur istikbal,
Oluk oluk olsa da, akacaktır durmadan,
Anamın ak sütü gibi vatana olsun helal…

9/10/2007
Necati ŞİMŞEK
Ankara