Dalgalı denizlerin
Çalkantılarına sığınmış hayatın örselerinde
Yokluğun acımasızlığına kıvranıyor bedenim
Güneş
Tepemde nöbet tutarken
Suların
Tuzları dağlıyor kanamalı yaralarımı

Cüzamlı aşkın sancıları
Hazan mevsimlerinde dökülen yapraklara
Ağlatıyor gözlerimi
Yokluğuna olan yalnızlığımda
Demliyor yüreğimi

Zamanın
Dar vakitlerine sığınıyor
El üşümelerim
Gün alacaları terk ederken ikindiyi
Ufkun kızıllığında hüznün çiselemeleri
Islatıyor yeryüzünü

Akşam dönerken geceye
Nedensizce sessizlik kaplıyor ruhumu
Sanki ellerin avuçlarımın ortasından
Kayıyor yalnızlığa
Ve
Kimsesizlik dergâhında obalarım kuruluyor
Aşk adına

Geçmişimin
Düş süvarileri avcı ateşlerini yakarken
Mağlubiyetin
Tadını çıkaramamış postalsız piyadeler
Yalın ayaklarıyla çatıyor tüfeklerini damarlarıma
Yaralı bir askerin iniltileri
Kan damlatıyor gözlerime

Çaresizlik yüreğimin örenlerinde diz boyu

Acımasızlık
Üryan gecenin içerisinde inan ki seferi hayat

Zaman
Hayatımın üzerinden sessiz kayar yarınıma

Düş ülkelerinden
Tohumlar serpilir kurak topraklara
Ama yeşermez
Ey sevgili
Gözlerimden yağmurlar boşalmadıkça üzerine