0
Yorum
0
Beğeni
5,0
Puan
1292
Okunma
bir portalakal kadar renkliydi dünya
ve bi o kadarda yuvarlaktı şekli
içini bilmeden soydular kabuğunu
sıktılar suyunu, kimi tatlıydı kimi acı
hayat kadar karmaşıktı, meyvesi
biribirine sıkı sıkıya sarılmış sarmallı
bencil bir dünya gibiydi ağacındaki hali
kopardılar dalından, yara aldı ağacı
varlığının tabi güzelliği kayboldu,
portakal ağacı asildi, dimdik duruyordu
ne rüzgara baş eğdi, ne de sıcağa asiydi
masumdu , budadıkların da dahi sustu
sonbahardaki tek dostu soğuk rüzgardı
dalına konup pisleten kuşlara dahi kızmazdı
bir portakal ağacı vardı, hayata göz yumdu
insan oğlu onada kızdı, dallarını küle savurdu.
5.0
100% (1)
