Sabahı umarak düşüp yollara
Bir derin rüyanın içinden geçtim
Meydan okuyarak azgın yıllara
Gönlüme melike ben seni seçtim

Hayalinde bile değişip kırk hal
Kaybettim ne varsa gerçeğe dair
Bütün görkemiyle parladı zühal
Bir tek dokunuşla çözüldü sihir

Kabuğu kırmadan bulunmaz inci
Deniz geçilmeden ak olmaz kara
Delirmekte gönlümüzün sevinci
Bir ömre karşılık gözükmek yara

Ha dağ başı olmuş, ha deniz dibi
Seni anlayacak bir yar olmalı
Kuş dili bilecek gönül edibi
Ebedilik yurdu diyar olmalı

Okuması, yazması yok gönlümün
Dilimin çektiği kuru bir emek
Bu yüzden vuruldum sihrine gülün
Asla konuşmamak ve de bilmemek

Dağıt saçlarını şimdi rüzgara
Kansız kurban kestim her bir teline
Baktığım her nokta dönüyor nura
Bir tek isim düşür artık diline

Zikirle kurtulsun gönlün ziyandan
Çağırma vaktidir dilsiz, dudaksız
Zaman koptu şimdi, haber ver an’dan
Lazım değil, beni bilsinler haksız



Hayrettin YAZICI