Bir ben doğdu yıllar önce sende
Kimliğimi buldum derin bakan kara gözlerinde
Ben, ben olduğumdan gayri tek sen oldun benliğimde
Ömrünün baharındasın derlerdi ova kit!

Meğer kara kışlarda üşüyormuşum senden bihaber
Bir ben görürdüm aynaya baktığımda
Meğer hüzünmüş yoklukmuş aynaya yansıyan
Şimdi bir ben görüyorum baktığımda

Anka kuşunun kanadında koca bir yürek
Yaşamayı nefes almak sanırdım o zamanlar
Değilmiş
Yaşamak senin soluduğun havayı soluyup tenine dokunmak imiş

Aşkı anlatırlardı sonu ayrılık diye
Ben seni bana hapsettim
Seni hapsettiğim yerde senden gayri hiç bir şeye yer yok
Üzgünüm ayrılık benim dünyamda Sana ve senin gibilere yer yok

Şimdi bir ben var sende doğup koca bir sevdayı ufacık bir yüreğe sığdıran
Seni seviyorum
Yokluğun acı veriyor sol yanıma içimi çekiyorum yanıyorum
Gözlerim hasretle bakıyor dokunamamak ağrıma gidiyor

Böyle olmamalıydı araya bu kadar hasret girmemeliydi
Adını telef uz ettiğim vakit dahi sesim titriyor
Bu sokaklarda yalnızlığımı sadece sensiz gezdiğim kaldırım taşları biliyor
Onları ben defalarca yıkadım gözyaşlarımla

Sensiz bu sokaklarda bu diyarlarda gezmek ne garip
Ne garip yalnızlığımı sadece bir ben biliyorum birde sen
Bazen dalıp gidiyor gözlerim hiç farkına varmadan
Durduğum yerde hüznümü gözyaşlarım yıkıyor

Bağırmak istiyorum kollarımı açarak gökyüzüne
Seni sadece seni bir nefeslik bir tutamlık sarmalamak
Kokunu içime çekmek sıcaklığını hissetmek
Ben seni seviyorum

Seni sevmekten hiç ama hiç vaaz geçmedim ki
Anka kuşunun yüreği ben
Üşürken benliğini ısıtan ben
Aynada ki hüznün ben, ben idim

Cürümüm gövemdi yakıp kavuruyor
Yokluğun dev maden ocakları gibi üzerime çöküyor
Enkaz oluyorum hasretinden
Vaaz geçmiyorum inadına nefes alıyorum

Çünkü seni göreceğimi biliyorum
Çünkü sensiz nefessiz kaldığım kadar kaldım
Artık nefesim nefesine değsin
Seni seviyorum

Bilinmedik bir zamanda hoyratlığımı idam edip
İlmiği boynuna astığım vakit
Yâda hoyratlığım benliğimi astığı vakit
Bil ki işte o zaman seni sevmekten vaaz geçmişim…

“Yüreğim avuçlarında nefes aldıkça seninim çaylak…”







_________ŞİİR’M SESİYLE HAYAT VEREN SAYIN Asiyim Asabiyim HANIMEFENDİYE EN DERSİN SAYGILARIMI SUNUYORUM___________