Bebeler; bebe kucaklar,
Ana olur benim ülkemde!
Çifte koşulur kara öküzün yanına,
Irgat olur tarlada, çapada, harmanda
Evin aşçısı, hizmetçisi el pençe divan durur
Soğuk kış gecelerinin ateşli avratları
Zilli yosma kocasının rakı masasında.
İçki sofralarının etli mezesi
Sözde ana…
Sözde yar…
Memelerinden süt damlayan rakkase…

Kadın, çilenin adıdır memleketimde
Vebalin heybesi boynunda
Sırtında bebe, karnı burnunda gebe
Kadın olmak, kadın doğmak vebalidir
Kaderi yazanların gözünde.

Bebesinin üstünden kundağını alıp
Mermilerin üstünü örten kadın da
Benim memleketimin kadını,
Gönlüne sevda düştü diye kurşuna dizilen de,
Kara öküze eşdeğer fiyata satılan da,
Erkek doğurmadın diye öldürülen de,
Sokağa atılanda, üstüne kuma getirilen de,
Kendi anasının kadın olduğunu unutanların
Zulmüne boyun eğen de kadın, benim ülkemde.

Sen ki; Hz.Adem’in göğüs kafesinden yaratılan
Adem’i cennetten kovduran Hz.Havva’nın kızısın
Sevilmen için, öpüp koklanman için, korunman için
Erkeğine omuz olman için yaratılan kadınsın.
Koklanmaya kucaklanmaya,
Ana olup başa taç edilmeye layıksın!
Bereketin tanrıçası,
Layık olduğun değeri “sen” alacaksın!
Kalemin gücü, ilmin yolu cesaretine güç olacak!
Kaderini yazanların elinden, kalemini alıp,
Kendi yazgını, kendin yazdığın gün.
Sen ana…
Sen yar…
Sen bacı…
Sen başa taç olacaksın.

Cemiyet toplantılarının şeytanı . Eksik etek, kaşık düşmanı! Dayan kaleme kaldır başını! Başın dik, omuzların erkeğin hizasında olmalı! Güçlüsün, cesursun, ejderha başlı kartalsın sen! Çünkü sen anasın… Kendi kaderini yazdığın gün, memleketimin yazgısını altın harflerle, yeniden yazacaksın. İşte o gün erkeğin kıblesi, kendi uçkurundan senin kalbine döndüğü gün olacaktır. Memleketime güneş o gün, yeniden doğacaktır!

Atam’ın İzmirli Kızı
Meryem Tuna 07.03.2012/ İzmir

[ Ulusal Ses ] - 08.03.2012