İçimde yapayanlız kalmış
Ölümü bekleyen bir bebek
Dünyaya gözlerini açmadan
Soluğunu kestim yavrumun
Anne sıcaklığıyla saramadan
Öpemeden koklayamadan
Kucağıma alıp sıkı sıkı saramadan
Canımı canımdan aldın Allahım
Ben ne yaptımki sana karşı
Lanet olası acımasız kader
Gençliğimin baharında
Yavrumu benden çaldın
Dağa gün yüzü görmeden
Azrahilin ellerine saldın
Bu nasıl kader bu nasıl hayat
Bu nasıl yaşamaktır Allahım
Ben böyle kaderin
Ben böyle hayatın
Söyleyecek söz bulamıyorum
Bu acıyla yaşayabilmek
Öylesine çok zor ki
Hiç bir şey kanayan yarama
Ne derman nede melhem olmuyor
Rabbim açtım ellerimi semaya
Sana yalvarıyorum
Dindir içimdeki bu sonsuz acıyı
Yavruma cennetini bağışla
Yaşamadan koydum onu mezera
Sana sığınıyorum Rabbim
Sen herşeyi bilen görensin
Bundan sonra nedesem
Ne yazsam herşey boş
Herşey anlamsız geliyor
Gözlerim yaş yerine kan ağlıyor
Ne olur Alalhım duy sesimi
Bu aciz mahçup kulun
Sadece sana sığınıyor
Bu duyduğun sessiz çığlıklar
Bir Annenin acı feryatlarıdır
Ey RABBİM senden başka
Ne gidecek nede sığınacak
Hiç bir dostum hiç bir kapım yok
Bir tek sana sığınıyorum Ey Rabbim
Bu aciz bu mahçup kulunu affeyle
Hayatının ve gençliğinin baharında
Hızlı yaşayan bir kadının
Yaşama sıkı sıkı sarılmasına rağmen
Yaptığı hataların bedelini
Ödeme sonucunda
Gerçeklerle karşı karşıya kalan
Yavrusunu karnındayken
Yaşamına son verdiren
Gençliğinin baharında olan
Bir Annenin acı çığlıklarıdır tüm bunlar
Okumuş olduğunuz bu eserin
Yaşanmış gerçek bir hikayeden alınıp
Kaleme yansıması sonucu ortaya çıkan
Hayatın acı gerçeklerinden biridir
Bir ANNENİN Ölüm çığlıklarıdır tüm bunlar...

Ufuk Güney