Afâkımı gam sarmış, görüş mesafem sıfır
Düşüncelerim kışta açıp baharda solmuş
Rûhum uçmuyor artık yedi semâda fır fır
Kapkara bir şişeye, cin misâli hapsolmuş

Sorular sonsuz zincir, cevaplar hep lâ edri
Çocukluğumdan beri soruyorum mebdeyi
Niçin doğmuyor niçin kalbimin bâki bedri
Zulmette bulamam ki zerre kadar zübdeyi

Dolaştığım sokaklar birer karanlık kavşak
Rûhlar pervâne gibi, nûrdan nâra kaçıyor
Hakikat savaşında Şeytân hâin bir yavşak
Gayba bakan gözüme bir avuç toz saçıyor

Hakikatle körebe, oynadık bir körebe
Gözüme bağladılar, sahte ilm u irfânı
Deli aklımı cebren kapattılar mektebe
Susturdular dilimi, beynimdeki tufânı

Bir lâ edri dusturu, gümânıma dâr oldu
Hikmet meyvelerini, satıyor şimdi Hızır
Akıllılar hep ,,İsaˮ, aptallar Sezar oldu
Cehalet çarmıhına, boş beyinleri hazır

S / ÂYE (20:43) 6 Mart 2012 / Wuppertal / Almanya

Kelime:
Sezar: Dünyayı ve dünya krallığını temsil ediyor.
Zübde: öz, çekirdek
Mebde: başlangıç
Zulmet: karanlık
Lâ edri: Bilmiyorum, bilememek
Gümân: Şüphe