‘’Kanatlarına aşıksın sen ‘’ diyorsun ya
Bilmiyorsun işte
Senden önce kanatlarım olmamıştı ki!



Bir kalbim vardı evet,kabına sığmayan
Yine de şikayet etmeden yerinde duran
Sen gelince fark etti enginliğini göğün
Sen gelince kaşındı omuz başları
Havalanıp uçtu bilinmez bir cesaretle
Şimdiyse ellerine konmak istiyor
Oysa dokunmuyorsun incitirim diye
İncinmem…gitme.



‘’uçmak doğanda vardı zaten, bir tırtılı kelebeğe dönüştüren evrimi
Hızlandırdım ben sadece’’diyorsun ya
Deme öyle!



Küçük bir dokunuş değildi varlığın, devrimdi ömrüme
Ki bilmiyordum mavinin tonlarını senden önce
Işığa değdikçe palazlanıyor tüyleri kanadımın
Işıyorum kendime, evrene ve genişliyor çatısı göğün
Sen yine de ‘’gitmeliyim’’diyorsun, gitme!



Kaç yalvarış daha gelmeli dile
Kaç sözcüğün daha günahını almalıyım
Dilimin altına saklayıp ezerken- sırf, sen bul diye-
Hangi ayna gösterir ruhumu sana
Hangi bakış anlatır özlemimi
……………



Bildiğin gibi değil semada rüzgarın sesi
Bildiğim gibi değil kavuşmadan kaybetme korkusu
Değersem kırılır özgürlüğün uçamazsın diyorsun ya
Sen yoksan kanatların da anlamı yok, ah anlasan
Sen geç bulduğum- ama iyiki de bulduğum-
G
Ö
K
Y
Ü
Z
Ü
M
S
Ü
N