Şubatın sonu, hava soğuk Hocalımda
Yürekler titriyor esen rüzgârla
Ne ekmek geliyor aylardır
Ne de bir ışık gözüküyor ufukta
Ve 25 in gecesi
Tarihin utanç günü sanki
Bu utanç sadece tarihin mi?
Yoksa bu utanca göz yuman zalimlerin mi?
Kan damlıyor Hocalı toprağına, kan!
Can veriyor insanlar
En kalleş biçimde ve
En ağır işkencelerle…
Öksüz kalıyor çocuklar,
Çocuklar yetim!
Çocuklarda ölüyordu sahi,
Ayrımı yok vahşetin…
Kin kusuyor ermeni,
Kan kusturuyor Türk’e.
Kaçmaya çalışıyorlar çaresizce
Kaçış var mı zalimden balam!
Allah’ı yok keferenin
Utanması yok!
Ve susmuş insanlık,
Sadece izliyor…
Senin gözünden akan yaş,
Yerde kalıyor
Ve sabah Hocalı toprağından
Kan buğusu yükseliyor…
Başımız eğik önünde Hocalım,
Elimizden gelen yok!
Tutturmuşlar bir ‘büyük ermenistan’
Nankörlere hiç vatan olur mu Karabağ’dan!
Azerbaycan bayrağı göğsünü gere gere
Dalgalanacak Hocalıdan
Kanımız bir, özümüz bir
Acın acımdır Hocalım, yüreğimiz bir !!