DARAĞACINDAYIM
Aldığım her nefes bir düğüm daha atar ipime
sehpayı itense sevdiğimdi sadece
bana bu cezayı veren de oydu yine
tek suçum sevmekti eğer suç aramak gerekirse
aşkıma suskunluğa tutukluydum
ve gözlerine mahkum...
yalanlar içinde yalansız bir aşk arıyordum
suç ve ceza benimdi kaçamazdım
mecnun gibi sahraya saklanmadım
ferhat gibi hıncımı dağlardan çıkartmadım
kerem gibi yanıp,küle dönüp kurtulamadım.
ilelebet aşka ve aşksızlığa kapıldım durdum
ne dostum vardı anlatacak fırtınalarımı
ne de ailem vardı söndürecek yangınlarımı
sevdam vardı sadece
kimsenin bulamadığı ıssız bir yerde
oraya gittim ben gecelerce
her kayan yıldızda bir dilek tuttum
kabul olmayacağını bile bile...
adını haykırdım dağlara
bana gelen cevapsa sadece benim yankımmıs
hayallerimi de alamazdın diyordum ya
hayallerimi bile aldın...
hayallere ve umutlara yasaklıydım
bilmeni istemedim başıma gelenleri
söylemedim hep tuttum kendimi
aşka tutuklu bir mahkumun son sözleridir bu
şimdi sevgilim diyorum ki
birgün gülecektir bana da vuslat
ama şimdi ayaklarımdan bu sehpayı çek ve at
belki birgün dersin ’öyle bir deli vardı ben tanıyorum’
işte o gün bile ben seni hala deli gibi seviyorum...