Ruhuma bir iklim diktim

henüz itileni olmamış bir uçurumdan
dibe vurma merakım yüzünden
üstelik bulut üstü her vasıta
kaldırımları aşındırırken başımda
sinsice zevkler keşfeder bakire kalsın yeter ki dedim
uçurum bile olsa
düşmeye hazırlığımı serbest bıraktım.

sahip olmaya değer sırf kirlenmemişliğin verasında saklandığı için
değillikle delilik arasına pahalı havyar irinleri akıttım ki
onun için düşüpte ölüp ,ölmeme,endişesizliğinde
o saflıkla bir kez göz göze gelebilmek için

gökyüzüyle yeryüzünün öpüşmesiyleyse ölüm
neden sancımın bir anlamı olmasın

niçin...niçin neden
olmasın...
kaç n kaç bir k
yüzünden değil kiyle
acı çekmiyor ki
soru işaretlerim.
ruhundan bilesin ufoloji sancım

şimdi...

ruhuma simyakar aşılar yapar yeni doğmuş yokolmazlar
yakamozlar

hatta ve hata bile demeden

deniz seviyesinin üstüne rütbeli her martının ağzından damlar
vapur içinden yenilen her simitin şehveti
bilirim
izmirliyim

yeni dümenler keşfeder ,bilinçaltı denizaltılarla
düşlerinde hep deniz kızı avlıyan sarhoş balıkçılar
bilirim
kendimde katlandığımdan nasihatlarını
ne kadar aç pirhana kaldıysa deniz suyuna hasret
ruhumdaki akvaryumda kandırırım kanımla,tuzuna.
yeni yetmeler oruç reisliğimizi anlamazlar



Ruhuma iklim diktim
bu sefer harbiden

çünkü
Tezatlarıma güvenir gökkuşağı ölüme benziyorum diye
Karmaşıklığım,karanlıktan yine kendime gebe
Siyanürlerle gözyaşı çıkarmak,gözdağıydı,geceye,
Sırf ürkmesin el değmemiş uçurumlara bıraktığım yalnızlığım



sonra neden nasıl niçin
çelişkisinin temel beceriksiziyim
çünkü ben her seferinde
daha hünerli bir bahçıvanım
En endişeli gülleri,dikenleriyle barıştırıp
Hiçbir sevgililer gününde sevgiliye verilmeme aşısı yapardım ki
Sıradan olacağına dalında kal tedavisi
leyla kokusunun tek mirasıydı
beş vakit beşinci mevsimde.

ben
ruhuma bir iklim diktim
fermuarsız

sıkı giyin olurmu sende...