sormayın bana
yalancı bahar da işler mi insanın kış yanına
hangi buz erimez girse de tenden içeri
hangi renk şarap devirir bir nefeste
ama acilen öğrenmeliyim
kırmızıyı bilmem, sormayın bana
her rengi yeşil görürüm ben
her rengi sen, sarhoşken!


uğraşmayın terk edemem alışkanlıklarımı öyle hemen
demir korkusu gibi olsa keşke
ya da yalandan gülümsemek gibi, dişçiye
mezarlık türküsü nedir bilmem ki; ben
iç geçiririm sadece dua niyetine
o da pervazımdan içeri güneş girerse
kolay vazgeçemem ben bildiğimden
bir çocuk gibi
hâlâ camlara üflerim nefesimden
hem alfabeyi bile sökemedim bu yüzden
’’ aşk’’ der biri
ben doyarım kendiliğimden!

en çok yalancı papatyaları severim ben
bir de siyah gülleri, nezaketinden
geri kalan tüm renkleri kurşuna dizdim dün
evet mavileri de
yaktım az evvel üzerimdekilerle
boğdum göz yükümdeki nehirlerle!

ama sormayın bana neden bu kızgınlık
söylemem!

ve neden
hep ’’güneşin ufku öptüğü yer’’deyim...

’’sorsalar ikimiz de maviydik
ama birimiz gökyüzü
birimiz deniz’’

’’hani, insan hayata iki anlam yükler
biri ağlarken, diğeri gülerken
ve tek bir kere kıymet bilir;
O da elindekini kaybederken!..’’

anlatabildim mi bilmem!..






ToprağınSesi



( şiire verilen emek adına, ve en az benim kadar katkıda bulunan değerli dostlarıma binlerce teşekkürler)




.