İlk değildi, bu
Daha öncede gittiğim oldu
Sırtıma ceketimi alıp
Habersizce kaçışlarım
Çoğu zaman kendimden
Yaşamaktan, ya da yaşayamadıklarımdan
Beklentilerim umduklarım
Hiçbir şey kendi rayında gitmiyordu.
Yıllanmış şarap gibiydi,
Rüya gibi uçup giden anılar
Köprü olmuştum, dünle bugün arasında
Yarınlara hevesle emekleyen adımlarım
Günden güne yaralıyordu beni
Yol geçen hanıydı sanki
Gelene ağam, gidene paşam
Gül dalı gibi devriliyordu
Mayası kanımda tutan, hoşgörü
Tokalaştığım ellerden
Bıçak gibi sırtıma inen ihanet
Belki de hakettiklerimi yaşıyordum,
Yoksa yazgımın fakir oluşu muydu
Feleğin yüzüme attığı silleler
Hep yalın ayaktı koşuşlarım
Günü geceye katlayışım
Ayaküstü yaşayışım
Yanağıma ilişen, tek tesellimdi,
O, bir buselik şiirlerim.

Kendim için yaşayamadım,
Sorumlusu ben
Borçlu olan sendin
Yaş, kemale erdi
Artık zaman devrine dönse
Dünya alt üst olsa
Yamalı ceketimi ters düz etsen
Ne çıkar
Alacağım çoktu, eyy hayat
Bir defa bile güldürmedin
Sabır taşı yüreğim
Şimdi feryat figan, isyanda
Yaşayamadıklarım kalsın
Hayallerim, onlarıda
Sol yanımdan çoktan, kesip attım
Umutlarımı da al, istersen
Saksıda kuruyan fesleğenlerle yeşersin
Ömrüme biçtiklerim,
Bütün borcunu silip atıyorum
Yeter ki bir daha çıkma karşıma
İstemem, üstü sende kalsın..

Hiçbir şey almadan,
Çok şeyler kattım
Acıdan nasırlaşmış, genç zihinlere.
Elde avuçta bir şeyde kalmadı
Sırtıma ceketimi alarak
Sesizce gitmeliydim.
Çekmecede duran tek fotoğrafımı
Sigara izmaritindeki
Solgun suretimin izini,
Paslı çivide çakılı duran
Aşırdığım, çocukluğum.
Eski- püskü ne varsa
Paspasın altında
Defalarca basıp geçtiğin
Yüreğimin sesini
Kanburu sırtınaki dağlara
Yükleyip, sesizce gitmeliydim.

Kendimden bile kaçışımın nedeni
Bensiz kalacağın günlerin azabı
Şu küskünlüğüm sebebi
Gülmediğim günlerin hesabını da, al
Yeter ki çıkma bir daha karşıma
İstemem, Üstü sende kalsın...

Ey hayat yordun beni
Öyle böyle değil
Çok yordun, çok
Bir özür borcun kaldı
Haylaz çocukluğumu çaldın
Gençliğimi ziyan ettin
Yetişkinliğim bin pare
Bozuk para gibi harcadın beni
Bir kağıtla buruşturup çöpe attın
Kalmadı alacağında,
Özür ne çare, kabahatin sınırı geçti
Herşeyi aldın,
Kalmadı benden bir eser
Gam çukuru mimiklerim
Oldu mezarım,
Yeter ki gelme, kabrime
Tek kalemde
Gözyaşlarımla sildim , bütün borcunu
Bir özür borcun kaldı, kabahatinden ötürü
İstemem artık, oda senin olsun
Bitmez bu çile diyordum,
İşte, herşeyi bitirdim,
Çok kırdın, çok incittin
Yaşayamadığım günleri
Artık,
İstemem, Üstü sende kalsın...
DİCLE AYYILDIZ