Ellerini ver bana,
Toplayamadığım maviler var nemlerimde
Yarlara düşürdüğüm anlarım.
Kucakla baba!
Ocağından tütsün meczupları kentin
Nefesim soyunsun türaba ve çocuklar doğsun
İsa Dede’nin meshinden sonsuza…

Yüce dağ başında yanan ışığa
Gesi Bağları’ndan bir çift selam şahittir;
Kader, kelam, kalem saçan iklimlerden
Çilelere sarmalanır dünya,
Harmanlanır döndükçe devri merhametin,
En derininde dokunur bir adayışın işlemesi
Ve rengi, elasına çalar gözlerinin.

Armağanın olsun
Kayıtsız tüneyişlerine baykuşların
Çalıp oynasınlar
Hâkim rüzgârların savruk kurgusunu,
Biz çoktan astık türkülerimize zamanın uğultusunu…

Yüreğini ver bana,
Özlediğim diyarlar var memleketimde
Uzanamadığım yangınlar.
Sarmala baba!
Gül kuraklığına rahmet
Makam-ı aşkından tanımlansın düşmanlık…


“Beni en iyi annem bilir, annemi de sen…”
mehmet abdırgan
28.02.2012